{Play}Het is een van mijn binnenpretje’s, het ontwerpen van een blaadje voor mijn traditionele scheurkalender op de wc ter gelegenheid van de verjaardag van mijn zoon. Kennelijk doe ik het al 17 jaar achtereenvolgend en bedenk me dat het een mooi cadeau had geweest voor zijn 18^e… Alle blaadjes bij elkaar geeft een mooi overzicht van zijn leven rond zijn verjaardag.

Zoals de puber zijn weg ontdekt in het leven, zo kom ik ook weer mijn dingen tegen. Het werk in mijn patiëntenvereniging duwt mij steeds weer richtingen in die ik niet aan zag komen. Zo gaf ik acte de présence op de Eular bij de presentatie van een wetenschappelijk stuk waarin ik als coauteur genoemd wordt. Er is een eerste keer voor alles, al moet ik zeggen dat de lovende eervolle vermelding beter op zijn plek is bij Gzjim Osmani die ik inderdaad geholpen heb met het verzamelen van wat data.

Maar het is toch weer meer Europa en meer internationaal wat op mijn weg komt, dus ook maar weer-u heeft ze misschien al gezien-taalvlaggetjes op mijn website zodat er af en toe ook wat Engelse informatie bijgewerkt kan worden voor mijn internationale connecties.

Ik heb het al eens gedaan, een tijdje mijn website tweetalig bijhouden, maar moest toen constateren dat dat best wel veel werk was. Als koppige Otter publiceerde ik natuurlijk alles in twee talen. Dit keer ben ik van plan om gewoon wat goedde basisinformatie en incidenteel een stukje blog in een buitenlands te presenteren.

Doseren is wel een levenslesje. Om te beginnen is mijn aard van zijn tegenwoordig afhankelijk van medicijnen en dus de juiste doses, die het  dan weer mogelijk maakt te doen wat ik doe, aan de andere kant hangt het kwetsbare zwaard van Damocles dat reageert op mijn wensen ten aanzien van kwaliteit in het leven. Vaak vind ik ze terug in een spagaat der gerechtigheid waar het woordje “te ” keihard wordt afgestraft.

Om dan toch maar weer in de Circle of live terecht te komen die ik aan het begin van dit blog begonnen was, “geluk zit niet in een blog of website, maar in de wereld daaromheen “.

Ik heb het er maar druk mee, congresje links en rechts, besprekingen met de Arch APS groep om dan eindelijk APS een beetje knap op de kaart te zetten in medisch Nederland en dan ook nog in de tussentijd werken aan mijn eigen gezondheid.

Want hoe leuk de congressen ook zijn en hoeveel energie het mij ook geeft, het lichaam hobbelt nog steeds een beetje verdwaasd achter mijn te jonge geest aan. Er zijn dingen die beter gaan, zoals het schrijfwerk dat tegenwoordig op de website braindad te lezen is en het mega leuke project met Aldo die zijn Alkmaarse planten asiel wat bekendheid wil geven met onder andere mijn schrijfsels.

Enige wat nog niet echt wil lukken is de naam. Op dit moment is de werknaam groentjes , maar voor ik het weet gaat het weer over een slak. Zo schreef ik “prikkelend “

Een slakje op een cactus

Reageerde als door een wesp gestoken

Wreed werd zij doorboord

Zacht trok de stekel zich terug

Een nieuwe slakkengang

Was geboren in het huisje op haar rug

(Affijn deze tekst is binnenkort te lezen bij braindad maar eerst bij Aldo.)

Aldo maakt er daarna op geheel eigen wijze een soort tegeltje van wat mooi past bij de stijl van de tekst. Hemelsbreed zitten wij niet zo ver bij elkaar vandaan, schuin aan de overkant bij het kanaal waarlangs ik woon. Maar met de brug in brokken die vroeger Alkmaar verbond fiets ik tegenwoordig naar Aldo het halve stadje rond. Begrijpt het wel, er wordt niet veel fysiek overleg.

Ook mooie plaatjes kwamen er vandaag uit het ziekenhuis. Ik was in het lokale te gast omdat ze wat meer beeldvorming rondom mijn prothese wilde hebben aangezien de hoogste ambulancekans toch in mijn eigen woonplaats zit en de gemiddelde broeder het Alkmaarse de eerste  kans wil geven.

Er werd een scan gemaakt volgens het CCTA  protocol gemaakt (Coronair CT-angiografie) en ik moet eerlijk zeggen dat zelfs ik wel een beetje onder de indruk was van de kwaliteit van de plaatjes. Het is goed om te weten dat de prothese bijna niet meer te onderscheiden is van de normale inhoud in de borstkas. In de vaten rond om mijn hart is geen sprake van verkalking en de enige plek die wat opgetrokken wenkbrauwen opriep was het longweefsel eromheen.

Maar dat was gelukkig ook al vergeleken met oude foto’s en scans waarbij het opviel dat er weinig achteruitgang was.

Dus gaat het zoals het altijd gaat, een euro in mijn “ik weet het ook niet potje “en maar weer door met de dingen die ik toch al deed. Congresje organiseren, evenementen bezoeken en zo hier en daar eens bij een specialist langs. Zolang het alleen maar buiten adem is doe ik er luchtigjes over!

Dit was weer zo’n week dat er eigenlijk teveel in mijn agenda stond. Voor de inwendige mens mocht ik paar bezoekjes brengen aan het vu medisch centrum. Ik leerde dat mijn lichaam niet miraculeus hersteld was. De neuroloog wees feilloos aan waar het niet meer werkt in mijn hoofd ,maar was het zo met mij eens dat ik gezien alle schade in mijn hoofd niet mag mopperen met wat ik allemaal wel nog kan.

Al heb ik er een handje van om dat te overdrijven. Eerst nog even de longarts, prima scan verklaart de kortademigheid niet en het telefonisch consult met de reumatoloog die eigenlijk alleen maar afsprak dat wij elkaar weer gingen spreken. Kortom medisch gezien Blaak ik van de gezondheid.

En dat is niet eens cynisch bedoeld want als ik eerlijk ben en zie welke ongemakken mijn blinde vriendin heeft of Annette met haar voortwoekerende neurolupus en de daaruit voortvloeiende verlammingen al weet ik natuurlijk ook dat ik ongelooflijk goed omgekeerd kan redeneren en zelf natuurlijk ook mijn beperkingen heb.

Ik hoor het u zeggen, je weet het mooi te vertellen! Inderdaad en dat doe ik dan ook onbeschaamd om mijn schrijfwerk enigszins aan de man te brengen. Mijn laatste experiment was wat tekst voor het planten asiel in Alkmaar. Een mooi initiatief wat ik een klein beetje op weg probeert te helpen met spannende teksten. Lees het zelf op Facebook over wacht nog even tot het bij braindad verschijnt.

Op mijn tandvlees, want dit soort evenementen kost nu eenmaal heel veel energie, bezocht ik voor mijn patiëntenvereniging een congres over de verbetering van betrokkenheid van patiënten. Super interessant maar wel twee dagen Engels lullen en dan ook nog inhoudelijk ergens voor staan!

Een van de dingen waar ik stiekem energie-uithaal ondanks de hoge energie kosten. Meepraten aan de veranderingen in de wereld wie had dat gedacht van die Sander die ooit pannenkoeken stond te bakken.

Het is een interessant gegeven waar ik mij de een  laatste paar dagen mee bezig heb gehouden en laat ik helder zijn, ik verwacht niet dat alle farmaceuten ineens miraculeus 360° andere koers varen. Het zijn nog steeds commerciële bedrijven, maar mede dankzij mijn inzet beseffen ze zich steeds meer dat het werk dat gedaan wordt uiteindelijk bedoeld is om de patiënten een beter leven te geven. Ik draag daar graag mijn steentje aan bij. Evenals aan andere goede doelen trouwens.

Opgelucht kon ik bij thuiskomst ook nog eens blokje om. Collecteren voor het longfonds dit keer. Kennelijk heb ik me daar een keer in een vlaag van verstandsverbijstering voor opgegeven en dat zal dan niet eens in een rustige week gehouden worden.

Aan de andere kant wel een prima manier om weer eens bij te praten met al mijn buren en huisgenoten in de straten. Mijn doelen zijn weer gehaald voor deze week, en ze waren nog goed ook!

In het kader van 500 jaar Grote Kerk, ” wij laten graag zien dat wij niet alle monumentale gebouwen in onze stad slopen “, is er rondom de Grote Kerk in Alkmaar een enorme ijzeren stellage gebouwd.

Voor de liefhebbers is het mogelijk om de stad vanaf 40 m hoogte te bekijken en te zien hoe de stad zich rondom de Grote Kerk heeft ontwikkeld. Ook bijzonder is de tussen stellage waar de befaamde panelen “het laatste oordeel “van dichtbij te bekijken zijn.

Meer informatie over dit evenement vindt u overigens op hun website: https://klimnaardehemel.nl/

Maar daar gaat het natuurlijk hier niet om. Dit is het wilde Otter leven waarin wij weer een ongekend hoogtepunt bereikte. Samen met de halve stad trouwens want er stond een enorme rij. Reserveren is een aanrader en hadden wij gelukkig ook gedaan.

Op het grote plateau op 20 m hoogte vond ik het welletjes en ondanks het feit dat je zonder extra kosten nog 20 m door kon trappen heb ik besloten de foto’s van het hoogste niveau uit te besteden aan mijn zoon. Het blijft natuurlijk een beetje de goden verzoeken, evenementen bezoeken met klinkende namen als klim naar de hemel of het laatste oordeel. Ik was al lang al blij dat ik dit jaar weer de hemelvaart heb overleefd.

25 jaar geleden werd de wereld voor het eerst getrakteerd op internet. Ik schreef er een leuk stukje over op mijn nieuwe opiniewebsite met de toepasselijke titel Braindad.nl

de vaste lezer van mijn websites zal ongetwijfeld een aantal herkenningspunten vinden en inderdaad is dit mijn voorbereiding op internet 2.0 of 2020 zo u wilt. Want dat er dingen gaan veranderen op het wereldwijde web is voor mij vaststaand feit.

Langzaam maar zeker begint het mobiele internet ons leven over te nemen en waar er dan meestal een klein dorpje is wat dapper stand houd, probeert tegenwoordig iedereen die iets voorstelt zich op internet te profileren. Uw gegevens worden verdienmodel en wat de strengere privacyregels ook proberen, de globale 6 miljoen.nl aansluitingen zullen onmogelijk allemaal op korte termijn gecontroleerd kunnen worden.

De visionair in mij ziet een verandering aanstaande. Hoewel de sociale giganten het nog enige tijd vol zullen houden de mensen te pleasen met hun netwerk kan het niet anders dan dat het internetgebruik een normalere plaats in het leven gaat krijgen.

Zeg maar net als met de auto. Allemaal in een apparaat met vier wielen alleen is er een gigantisch verschil met de auto die aan het eind van de 18^e eeuw zijn intrede deed. Voortschrijdend inzicht van de moderne tijd heeft zijn werk gedaan en zal dat ook blijven doen. Met de auto, maar ook met het internet!

Tijd voor verandering dus. In de toekomst kijken is niet mijn beste competentie, maar als je het maar lang genoeg doet vallen de veranderingen toch op. Om daar op in te spelen heb ik een hele kudde aan domeinnamen in de uitverkoopbak geplaatst.

Voortaan heb ik mijn webactiviteiten in drieën gesplitst. Deze website met alle informatie rondom mijn gezondheid, een website met informatie over de dingen die ik Bedrijfsmatig doe (otterig.nl) en mijn gezonde uitlaatklep voor alle ergernissen, verhalen, dichtsols en frustraties samengepakt in BRAINDAD.

Ik schreef het vorige keer al, op zoek naar iets waar ik blij van wordt… Voorlopig is het even schrijven wat mij gelukkig maakt en als ik alle lovende kritieken mag geloven vinden jullie het leuk om te lezen. Win win, dat mag ik graag zien!

Ik heb nog meer uitdagingen aangenomen, zo is mijn website tegenwoordig voorzien van een schermvoorlezer, die ook het letterformaat, contrast, maar ook het type naar een voor dyslectici prettiger leesbaar font te wijzigen.

Het mag bijna een wonder heten dat ik ook nog tijd vindt om ziekenhuizen en doctoren te bezoeken. Ziekenhuis bezoek ik overigens ook nog steeds om voorlichting te geven of bijeenkomsten te regelen. In mijn eigen ziekenhuis word ik ondanks alle goede en bekwame zorg nog steeds enigszins chagarijnig omdat ondanks alle uitgebreide onderzoeken “het lek nog steeds niet boven is “Met alle inspanningen die gedaan worden zie ik mijn kwaliteit van leven nog steeds achteruitgang en merk ik dat ik vaker op karakter de dagelijkse praktijk moet pareren. Gelukkig heb ik heb wel van …. Dat karakter

Tenslotte de suggestie om Gauw eens rondkijken op mijn nieuwe website en je meteen inschrijven voor de nieuwsbrief zodat wij hoe dan ook, met welke ontwikkelingen in de wereld contact blijven houden met elkaar. Als we daar de energie voor houden natuurlijk…