Buiten adem

Dit was weer zo’n week dat er eigenlijk teveel in mijn agenda stond. Voor de inwendige mens mocht ik paar bezoekjes brengen aan het vu medisch centrum. Ik leerde dat mijn lichaam niet miraculeus hersteld was. De neuroloog wees feilloos aan waar het niet meer werkt in mijn hoofd ,maar was het zo met mij eens dat ik gezien alle schade in mijn hoofd niet mag mopperen met wat ik allemaal wel nog kan.

Al heb ik er een handje van om dat te overdrijven. Eerst nog even de longarts, prima scan verklaart de kortademigheid niet en het telefonisch consult met de reumatoloog die eigenlijk alleen maar afsprak dat wij elkaar weer gingen spreken. Kortom medisch gezien Blaak ik van de gezondheid.

En dat is niet eens cynisch bedoeld want als ik eerlijk ben en zie welke ongemakken mijn blinde vriendin heeft of Annette met haar voortwoekerende neurolupus en de daaruit voortvloeiende verlammingen al weet ik natuurlijk ook dat ik ongelooflijk goed omgekeerd kan redeneren en zelf natuurlijk ook mijn beperkingen heb.

Ik hoor het u zeggen, je weet het mooi te vertellen! Inderdaad en dat doe ik dan ook onbeschaamd om mijn schrijfwerk enigszins aan de man te brengen. Mijn laatste experiment was wat tekst voor het planten asiel in Alkmaar. Een mooi initiatief wat ik een klein beetje op weg probeert te helpen met spannende teksten. Lees het zelf op Facebook over wacht nog even tot het bij braindad verschijnt.

Op mijn tandvlees, want dit soort evenementen kost nu eenmaal heel veel energie, bezocht ik voor mijn patiëntenvereniging een congres over de verbetering van betrokkenheid van patiënten. Super interessant maar wel twee dagen Engels lullen en dan ook nog inhoudelijk ergens voor staan!

Een van de dingen waar ik stiekem energie-uithaal ondanks de hoge energie kosten. Meepraten aan de veranderingen in de wereld wie had dat gedacht van die Sander die ooit pannenkoeken stond te bakken.

Het is een interessant gegeven waar ik mij de een  laatste paar dagen mee bezig heb gehouden en laat ik helder zijn, ik verwacht niet dat alle farmaceuten ineens miraculeus 360° andere koers varen. Het zijn nog steeds commerciële bedrijven, maar mede dankzij mijn inzet beseffen ze zich steeds meer dat het werk dat gedaan wordt uiteindelijk bedoeld is om de patiënten een beter leven te geven. Ik draag daar graag mijn steentje aan bij. Evenals aan andere goede doelen trouwens.

Opgelucht kon ik bij thuiskomst ook nog eens blokje om. Collecteren voor het longfonds dit keer. Kennelijk heb ik me daar een keer in een vlaag van verstandsverbijstering voor opgegeven en dat zal dan niet eens in een rustige week gehouden worden.

Aan de andere kant wel een prima manier om weer eens bij te praten met al mijn buren en huisgenoten in de straten. Mijn doelen zijn weer gehaald voor deze week, en ze waren nog goed ook!

 

Sander
Leven met Systemische lupus (SLE) en het antifosfolipiden syndroom (APS) en dan ook nog een aortadissectie krijgen! Het houdt de mens op de been met humor en relativeringsvermogen

1 reactie

  1. Top Sander, energie verdelen lukt niet altijd. De omgeving moet dan wel een beetje meewerken. Geweldig wat je nu weer allemaal gedaan hebt. Volgens mij de doelen zijn de doelen van de komende weken ook al gehaald. Nu heerlijk relaxen op de boot?
    Groetjes Connie

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *