Krijg wat aan je karma…

Bezinning … een goede gedachte

Ik was van plan om een heel mooi en positief blog te schrijven  over  mijn huidige staat van zijn. Na drie maanden keihard revalideren-3 keer in de week in het vu medisch centrum-mocht ik eindelijk weer los in mijn eigen sportclub.

Meteen de daad bij het woord en vandaag met frisse moed en het vooruitzicht van een heerlijke sauna na afloop vertrok ik naar de lokale sport sociëteit, je kan het maar gedaan hebben.

 De Spotify playlist opgefleurd met wat “Hakka_Boemmuziekjes en genoten van de vrijheid om zelf de volgorde van apparaten en tijdsduur in te vullen. Uiteraard wel binnen de strenge limieten van de meesteressen uit de martel kelder uit de Amsterdam UMC aangezien ik  weet dat ik daarover twee maanden mijn vorderingen moet tonen.

Zonder rancune wil ik best wel stellen dat de afgelopen drie maanden een zwaardere beproeving waren dan ik mij van tevoren had voorgesteld. Het lijkt maar anderhalf uur revalideren maar met de bijbehorende taxirit was er toch gauw driekwart dag mee gemoeid, voordat ik weer een beetje up en running was.

Daar komt ook nog eens bij dat het hele revalidatie plan niet voor Jan-Doodle verzonnen was. Er is een probleem met zuurstofopname welke niet medicamenteus op te lossen is. De magische pilletjes van het Paaseiland brengen wel wat lucht in mijn leven, maar echt luchtig is toch anders.

Na de periode revalidatie mag ik volgend jaar mijn eigen risico op souperen in de researchafdelingen van deAmsterdamse universiteit, alwaar middels een CT-scan en wat longfunctieonderzoeken gekeken zal worden naar het functioneren van mijn ademhalingsapparaat.

Het plan was dus om rustig een maandje zelf aan mijn conditie te werken, en het zal wel ironisch klinken, maar het voelt als er een verademing om weer in mijn eigen sportclubje te zwoegen.

Totdat ik vandaag klaar was en mijn afgesloten locker reeds geopend aantrof. Zo service gericht zijn ze normaal gesproken nooit, dus het was met diep medeleven dat ik moet mededelen dat mijn portemonnee, bankpasjes en bretels het niet gehaald hebben. Of juist wel, maar dan geblokkeerd dus daar heb je geen reet aan.

Serieus, … moeite doen om mijn best wel grote sport tas buiten het zicht van alle camera’s (helaas en begrijpelijk trouwens – niet in de kleedkamer) naar buiten te smokkelen voor nul komma niks buit!

Mijn eerste keer sporten sinds lange tijd was echt  onvergetelijk en zal me meer dan alleen energie kosten aangezien ik mijn hele collectie bankpassen,rijbewijs en creditcard moet vervangen. Ik verheug me nu al op de energie die gaat zitten in het vervangen van mijn valys kaart, ziektekosten pas en wat een mens zoal nog meer bij zich draagt.

Ik heb mijn duinkaart nog niet geblokkeerd, kun je van het weekend nog even lekker mijmerend door onze prachtige natuur fietsen en je tegelijkertijd afvragen hoe je je karma gaat fiksen want daar is meer mee aan de hand, dan met mijn gezondheid… 

Ook verdwenen maar dan mijn eigen schuld…

… is het gedeelte waar je je kon abonneren op de gratis e-mail waarschuwingen als er een nieuwe blog is. Door een update is dit systeem verloren gegaan, maar vervangen door een veel beter systeem Misschien dat ik hier en daar nog wat stukjes tekst(Engels) vervangen moeten worden, maar ook dit zal overwonnen worden . Rechts boven op de pagina kun je jezelf weer inschrijven en hier onder ook

Sander
Leven met Systemische lupus (SLE) en het antifosfolipiden syndroom (APS) en dan ook nog een aortadissectie krijgen! Het houdt de mens op de been met humor en relativeringsvermogen

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *