Voor mezelf nog eens een keertje de gebeurtenissen van vorige week op een rijtje gezet met de vraag of het dan toch misschien anders opgelost had kunnen worden, met als antwoord dat het misschien efficiënter had gekund maar dat het toch belangrijk is om stolling, longembolieën en ontstekingen te laten beoordelen door ervaren dokters.
Maar nog steeds geen motto!
Ik ben nog steeds op zoek naar een pakkend motto voor komend jaar, iets als “kerst 2018 zorg dat je niet het haasje bent als je wild eet ” of “volhouden voor gevorderden, als je het maar lang genoeg doet ga je lang mee! ” Kortom u leest het al ik heb nog een hoop te doen…
En ik was al zo druk. Naast een hoop cursussen voor persoonlijke voldoening en groei had ik ook nog een heleboel niet medische medische afspraken in mijn agenda. Het betrof hier voornamelijk na scholingsdagen van artsen, reumaverpleegkundigen en ander ziekenhuispersoneel die ik als vrijwilliger van mijn patiëntenorganisatie bezoek.
Leiden
Voor de geïnteresseerde vindt u op de pagina van de NVLE een verslag van mijn bezoek aan een bijscholingsavond in het LUMC. Ik moet er meteen bij zeggen dat een avondje te aldaar beter smaakte dan een avondje in de Alkmaarse SEH, maar dat zal te maken hebben met het walking dinner in plaats van infuusnaalden.
