Een buitenbedje

Cardio like

De drie koningen kwamen dit jaar hard gillend voorbij, te laat dus om jullie allemaal oprecht het beste te wensen. Normaal gesproken probeer ik wel wat aandacht te geven aan de jaarwisseling evenals een mooie kreet ter inspiratie voor de komende 365 dagen. Maar ik was even mijn eigen risico aan het opsouperen. Kon ik op 1 januari nog zeggen dat ik het hele jaar nog geen ziekenhuis van binnen had gezien, kwam ik 2 januari volle bak in aanmerking voor het hele circus wat bij een darmbloeding hoort.

Boze tongen in de familie vroegen zich al af of het niet al  ietwat lang duurde dit keer. Be carefull wat joe wish voor… Toch waren we allemaal gezond genoeg, ook van verstand om op 1 januari met enige RIVM vriendelijke afstand in de achtertuin een nieuwjaarsparty te organiseren bij patiënt zero. De Carona lijkt overwonnen al is er forse restschade in de longen en heeft de patiënt nog wel even tijd nodig om te herstellen.

Dat geldt overigens ook voor mij, allereerst de observatie dat het echt tering druk is in de Nederlandse ziekenhuizen. De wachttijden voor ongeziene triagepatiënten liep op met meer dan twee uur en ondanks mijn acute bloeding moest er echt nog even gesteggel worden voor een bedje.

Het werd een “buiten bed “op de afdeling cardiologie waar ze overigens prima voor mij hebben gezorgd. Uiteindelijk blijkt het niet handig voor de dokters om bij ieder probleem heen en weer te lopen, maar de patiënt telefonisch afhandelen is ook zoiets. Dus uiteindelijk toch maar weer een plekje op de MDL afdeling. Bij twee verschillende pogingen zijn er bloedvaten in mijn darmen dichtgemaakt waardoor de snelheid eruit is, maar het is nog geen waterdichte oplossing.

Met een hele lage HB, bijbehorende bloeddruk en alle toeters en bellen heb ik weer even rond gewandeld in het schemergebied van mijn onmogelijkheden. Ondertussen hoef je ook niet over veel paragnostische gave te beschikken om te voorzien dat dit niet oneindig door kan, al wordt de medisch oplossing ook nog niet “gezien “

Hoewel de donkere wolken gewoon boven de markt hangen, begin ik aardig in de routine van de afdeling te vallen. De kaas prikkertjes voor het vieren van een drol met vaste inhoud staan klaar en ook aan adequate antistolling wordt gewerkt zodat ik weer snel -na het weekend- thuis een man in intelligente lock-down kan worden.*

*Xavier Guzman Comedy Central

Sander
Leven met Systemische lupus (SLE) en het antifosfolipiden syndroom (APS) en dan ook nog een aortadissectie krijgen! Het houdt de mens op de been met humor en relativeringsvermogen

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *