Uiteindelijk had ik het genoegen om afgelopen zondag twee keer uit het ziekenhuis ontslagen te worden. De eerste keer was regulier via de afdelingsarts die mij wel weer lang genoeg gezien had, de tweede keer na een bezoekje aan de spoed omdat mijn zelfvertrouwen een kleurtje had opgelopen.
Het bleek nog een beetje oud zeer, of in dit geval oude ontlasting te zijn dat mij op het verkeerde been zette. Goed gerustgesteld kon ik me dus in ieder geval weer in mijn veilige thuisomgeving opsluiten. Ik merk dat ik met mijn forse bloedverlies toch weer een pittige jas heb uitgedaan en dat ik ondanks mijn stoere pogingen een fietstochtje te maken in de avonduren de conditie niet zo snel terugkrijgt als ik wil.
Nu maar weer eens kijken wat ik met de rest van mijn leven ga doen; de boot  drijft ondertussen weer in de jachthaven, maar de faciliteiten te aldaar zijn door de huidige quarantaine maatregelen dusdanig beperkt dat ik me afvraag of ik daar veilig kan verblijven. Misschien eerst eens een dagje oefenen en dan in ieder geval kijken of ik het hoofd boven water kan houden!
