Op volle kracht

Een voortgangsbericht uit het VU. Eerder deze week al het vermoeden dat er wat bloed in mijn ontlasting zat. Ik ben woensdag extra wezen prikken, wat al een forse verlaging van de HB aangaf. Dit duidt dus inderdaad op een bloeding. Donderdag werden symptomen zo erg dat ik via de huisarts en in overleg met de professoren naar spoedeisende hulp in het VU ben gestuurd.
Vrijdag is er een hele uitgebreide colonoscopie gedaan waarbij eigenlijk geen echte reden voor het bloeden kon worden gevonden. Er is een markering aangebracht op een klein zweertje wat ze wel vonden. Ze gaan het nog 24-uur aankijken en als ik dan geen bloedingen heb sturen ze me naar huis als de bloedwaardes goed zijn.
Ik maakte me in eerste instantie enigszins ongerust over een corvirus besmetting maar ze hebben de patiënten stromen(wel of geen corona) goed gescheiden. Zoals ik gisteren al beschreef heerst een hele onwerkelijke sfeer in het ziekenhuis. iedereen wordt op andere plaatsen ingezet, en het is niet alleen de traumahelikopter die hier land wachten en het aantal contactmomenten met de verpleging is verminderd. Het is goed om te zien dat er keihard gewerkt wordt om de zorg die nodig is voor elkaar te krijgen.Ik wacht op wat er nog komen gaat al realiseer ik me dat dat hier vandaan een hele gevaarlijke stelling

 

**Kleine stijl en typefouten doordat deze blog op de telefoon gemaakt is

Sander
Leven met Systemische lupus (SLE) en het antifosfolipiden syndroom (APS) en dan ook nog een aortadissectie krijgen! Het houdt de mens op de been met humor en relativeringsvermogen

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *