Vandaag dus de staar uit mijn oog laten halen. Op zich niet zo’n ingewikkeld kunstje, vermits je over de juiste apparatuur beschikt. De oogartsen in het UMC Amsterdam waren gelukkig goed voorbereid. Enige nadeel wat ik kon ontdekken was dat het nogal tamelijk ochtend mensen zijn op de Amsterdamse afdeling, wat er dan dus voor zorgt dat ik ook vroeg uitgeslapen was.
De operatie zelf, och gewriemel aan je oog, totaal niet vergelijkbaar met andere ongein uit mijn leven, goed verdoofd en goed te doen. Het kostte een beetje extra moeite omdat ik geen “oude mannenstaar “maar prednisonstaar had welke klaarblijkelijk iets lastiger te verwijderen was.
Nu met een kapje op achter de tekstverwerker, morgen voor controle en dan lijkt niets mijn scherpe blik meer in de weg te staan. Of het zou een andere oog moeten zijn, want met mijn prednisongebruik je natuurlijk gewoon afwachten dat die ook gaat zitten staren.
Goed herstel gewenst Sander!