Relativeren als werkwoord

LIEVER EVEN GEEN BEZOEK, al mag Frans Bouwer wel langskomen om te vertellen dat ik toch meedoe aan bananasplit!

* Blog 12 November 2015

Mensenmassa op de Vrijthof in Maastricht

Chinese Single Day, Sint Maarten, online uitverkoopdag en de aftrap van het carnaval… Wat je ook bedenkt, 11 november blijft toch een beetje een speciale dag voor mij. Vier jaar geleden vonden mijn dokters een hele grote scheur in mijn aorta. Een levensbedreigende situatie die bij voorkeur zo snel mogelijk opgelost diende te worden. We kennen allemaal het verhaal… Ik liep er al een weekje mee en het duurde uiteindelijk nog meer dan drie maanden voordat het probleem opgelost werd.

Niets beters dan een potje gezond Hollands relativeren is het enige serieuze dat ik eraan heb overgehouden, al denken sommige familieleden daar heel anders over!

Met al deze buitenissige feestdagen is het natuurlijk mooi vergelijken hoe mijn gezondheid in de loop der jaren is opgeschoten. Zo herinner ik mij vaag nog een 11 november inclusief “bier expres “na een nachtje Vrijthof waar ik had geslapen ter ere van een Reuma bijeenkomst in het lokale ziekenhuis. Zoals gezegd timing is alles en deze novemberdag klinkt nou eenmaal als een goed “nul moment “.

Want het kan niet altijd feest zijn. Daar waar het ene probleem is opgelost, ontstond al snel het volgende probleem. Zuurstofopname op mitochondriën niveau (dat zijn de motortjes van de cellen van de spieren), darmbloedingen met de daarbij behorende antistollingsellende, bloedpropjes in de hersenen en de meest recente diagnose: staar! En dan heb ik het niet eens over de kleine dingetjes als vocht vasthouden, te laag HB (ijzer) te hoge of juist veel te lage bloeddruk, long en schimmelinfecties…

Ach, ten opzichten van het alternatief wat in de sterren stond mag ik niet mopperen, maar gemeten naar de quality of live index zie ik nog wel een paar verbeterpunten. Al relativeer ik net zo makkelijk terug naar 2001 toen de eerste “tussen de orenklachten “ineens werkelijkheid werden in een MRI-scanner.

Sindsdien is niet alleen mijn aandoening (APS) redelijk volwassen geworden, maar ook mijn zoon en dat heb ik toch mooi maar wel meegemaakt!

Ik heb in diezelfde periode ook mensen leren kennen die dat geluk niet hadden. Met alles wat ik meegemaakt heb filosofeer ik natuurlijk ook wel eens over de dood en daar is maar weinig eerlijk’s te ontdekken. Ik denk dat de grootste wijze hierin van Charles M Schultz  komt. Als Charlie Brown stelt dat het leven slechts eenmalig is antwoord Snoopy: “nietwaar, we gaan maar één keer dood en we leven iedere dag…

Sander
Leven met Systemische lupus (SLE) en het antifosfolipiden syndroom (APS) en dan ook nog een aortadissectie krijgen! Het houdt de mens op de been met humor en relativeringsvermogen

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *