Het blijft altijd een moeizaam bestaan bij APS patiënten, de dunne lijn tussen teveel en te weinig bloedverdunners.
Zelf ben ik altijd van de wat hogere dosering, omdat ik me dan prettiger voel, maar ik weet natuurlijk ook dat daar een prijskaartje aan hangt. Zo verblijf ik bijvoorbeeld dit moment op de de MDL afdeling van het lokale ziekenhuis.
Er zit zoveel bloed in mijn ontlasting dat er niet genoeg meer over is voor een normaal functioneren van mijn lichaam.
Overigens met een paar zakken extra bloed zo te verhelpen, maar je kunt niet met die symptoombestrijding aan de gang blijven.
Dus vandaag maar even diep adem gehaald en bij het slikken meteen maar even een scoopje meegenomen om te kijken of die iets van Het mysterie kon prijsgeven.
Helaas blijkt er in eerste aanleg niet een Uber duidelijke reden voor het ongemak te zijn.
En daar kom ik aan de andere kant van het moeizame bestaan, zelfs met hele duidelijke symptomen en bloedwaardes blijft het voor de lokale artsen heel moeilijk om de juiste knopen door te hakken en soepel een adequate behandeling in te zetten, of was de combinatie van mijn lichaam en mijn aandoeningen nou zo ingewikkeld… We zoeken nog even verder!
