Misschien ken je het zelf ook wel, zo’n periode in je leven dat het toch al druk is en dat om allerhande redenen de pauzetoets niet ingedrukt kan worden. “Standje overleven” wordt geactiveerd…
Op zich allemaal leuke, nuttige, interessante of verplichte uitstapjes maar bij elkaar met terugwerkende kracht misschien een beetje te veel van het goede. Zeker in combinatie met het warme broeierige weer van de laatste periode gecombineerd met een gezondheid die niet echt dezelfde kant op wil als ik.
Daar komt natuurlijk een stukje strijd bij kijken. Om te beginnen de strijd in de agenda. Rustiger aandoen is natuurlijk makkelijk geroepen dan het daadwerkelijk gedaan is. Ook zijn het niet allemaal hogeschool academische bijeenkomsten ik heb nog wel eens leuke dingen in mijn agenda staan. De neiging tot “Ach dan kom ik wel” ligt er vaak hoog bovenop.
Vervolgens is er ook nog de strijd van mijn wil. Er zijn gewoon dingen die ik wil in dit leven, die ik belangrijk vind en waarvan ik vind dat ik niet op het toevallige podium beland ben om daar vervolgens niets aan te doen.
Filosofisch vraag ik mij wel eens af wat ik voor deze wereld zou kunnen betekenen met een grotere zak geld maar aan de andere kant denk ik dat de bevrediging van mijn huidige leven nooit gecompenseerd kan worden met keiharde cash.
Ik gun niemand zijn ongeluk maar ik vraag toch aan de rommelaars in het leven om af en toe een stapje terug te doen en net zoals ik te kijken hoe we iemand vooruit kunnen helpen in plaats van te denken aan het eigen gewin.
Langzaam verstild de storm in mijn agenda, vakantie in zicht. Lekker een periode op mijn bootje misschien wel op zoek naar nieuw inzicht. Voor je het weet word je weer geregeerd door de gewoonte!
Prettige vakantie!
