Zoals zo vaak in mijn leven merk ik dat als ik eenmaal iets afgesproken heb, wat ik graag na kom, er makkelijk roet in het eten gestrooid wordt. Of het nou gaat om een leuke vakantie of een weekje collecteren bloggen, vaak wordt de werkelijkheid van de reumapatiënt genadeloos voorbij gelopen.
Omdat het deze week collecteweek is voor het reumafonds was ik voornemens middels een live blog wat extra aandacht op het fenomeen reuma en collecteren te leggen. Je kent de uitkomst… Ik lag zelf in het ziekenhuis. Alle snode plannen en leuke evenementen die ik verzonnen had in de ijskast, gelukkig was het nog koud buiten, en doorschuiven naar volgend jaar. Gelukkig kan ik met behulp van mijn hulplijn evengoed nog een paar uurtjes buitenspelen met de collectebus.
In goede harmonie
Jolig roepend naar andere collectanten dat ze goed bezig zijn, je komt nog eens wat tegen onderweg. De allereerste keer weer een deurbel indrukken blijft toch een spannende gebeurtenis bij het collecteren. Vandaar dat ik koos voor een luxe plezierjacht dat toevallig aan “mijn kade ” geparkeerd lag.
Geen deurbel te vinden, maar zoals stiekem verwacht werd er gewoon papiergeld in de bus gestopt. Evenals vorig jaar had het reumafonds een prachtig stukje oud Alkmaar voor mij gereserveerd zodat het collecteren ook meteen een museum tocht werd.
Ik ben ondertussen aan het bijkomen van in beweging komen. Ook zo’n dingetje wat je gauw vergeet, maar een tiaatje vreet energie. Drie dagen in een ziekenhuisbed maakt dat niet veel beter. En ik had al zo’n enorme conditie.
Het maakt dat ik mijn energieschema voor de dag een beetje strenger moet handhaven en dat ook ik weer moet accepteren dat ik nog niet alles kan. Hoewel, weliswaar samen met Bernou… Waarvoor dank… Een beetje de boel op stelten zetten voor het goeie doel lukt nog steeds!
De bus gemist? De online collectebus is nog steeds geopend!
