Terwijl de veerboten naar de waddeneilanden nog moeizaam voortbewegen door het kruiend ijs en er nog slecht enkele waaghalzen zijn die zich letterlijk op glad ijs begeven, kan ik alweer naar de zonnebrand grijpen.
Werkelijk waar bizar zoals de invloed van het vroegere maart zonnetje nu alweer in mijn leven grijpt. Aan de andere kant roep de optimist in mij… “Maar gelukkig is er zonnebrand!”
Dus terwijl de ziekenboeg nog gevuld ligt met griepgevalletjes, een ziekenhuis bezoekje is een goede reclame voor de griepprik, probeer ik dan maar opgeruimd de lente in te gaan. Lekker weer even de puntjes op de I, de website nog mobieler maken en de servers even afstoffen.
Vorige week introduceerde ik de terugkeer van de nieuwsbriefmodule, vanaf vandaag is de mobiele versie van mijn website geoptimaliseerd. Kortom lekker bezig. Nu nog even samen met zoon wat restjes computer weg knutselen zodat ook door het kantoor de stofdoek te grazen kan worden genomen.
Het is een beetje jammer dat het gezondheidsaspect het een beetje af laat weten, al vind ik het ontlopen van de griep-tot dusver (afkloppen)-bij nader inzien wel een erg positieve gebeurtenis.
In mijn weblog realiseer ik mij dat er op het moment te weinig gebeurt om het leven levendig te houden. Is op zich natuurlijk een goed teken maar voor de diehard fans uiteindelijk natuurlijk ook een beetje saai.
Terwijl de tulpen langzaam uit de vaas groeien heb ik een paar ideetjes in de grond gestopt met de gedachte dat we gaan zien wat er uitkomt. Ik predik verandering, meer energie voor mezelf en effectiever omgaan met datgeen wat gaat.
Bij mijn driemaandelijkse APK bij de reumatoloog hebben we gesproken over de bandbreedte waarin mijn klachten zich presenteren. Ik vind dat het een schuine lijn is die teveel naar beneden wijst. Aan de andere kant realiseer ik mij ook dat er in mijn medische voorgeschiedenis een paar aardige hobbeltjes zitten die een andere peil uitslag met hetzelfde gemak volkomen onmogelijk hadden gemaakt.
Dus het wordt de kunst om te leven in het hier en nu met de energie van toen. Ik begrijp dat de reumatoloog weinig andere middelen tot zijn beschikking heeft, dus toch maar weer een rijtje revalidatie op het programma gezet om maar eens te kijken of ik nog listiger met mijn gebreken kan omgaan.
