Op een gegeven moment realiseer je dat je er genoeg van begint te krijgen. Niet alleen bijna alle Facebook herinneringen bevatten tegenwoordig wel een ziekenhuisopname, maar ook de constatering dat de opnames steeds heftiger worden helpt dan ook niet echt.
De deprie_ot is in verhelderend gevecht met de optimist. En terecht want zolang je er nog over kan klagen is er nog leven in het lijf. Ook over de randvoorwaarde van het resterende leven zijn vraagtekens te zetten.
Carona blijft zorgen voor een bepaalde mate van onduidelijkheid. Kan ik wel of niet veilig sporten, naar de sauna uit eten of veilig naar het ziekenhuis? En dan die vaccinatie… Fascinerend hoe de mensheid zich daar een mening over vormt.
Toch merk ik dat ik in een stilstand ben gekomen waar ik mij maar moeizaam uitvecht. Gelukkig ken ik de uitkomst van het uiteindelijke gevecht en besluit om tot die tijd toch te kiezen voor kwaliteit van leven. Met sporten en stimuleren van de geest komt er langzaam beweging in al word ik er wel wat moedeloos van mezelf steeds terug te moeten vechten.
Een stevige knauw liep ik op tijdens mijn laatste IC opname. Het kwartje had lang nodig om te vallen en kwam waarschijnlijk door zijn lange aanloop hard aan. Het ging over de operatiewaardigheid van de Otter. Die stond, laten we het leuk zeggen, behoorlijk onder water. Voor iemand die altijd al een beetje tegen de stroom inzwemt niet onoverkomelijk, maar de kennelijke herhaling begint de keel uit te hangen.
Net zoals alle slangen, scopen, infuusnaalden, maaghevels en wat ze verder nog vinden om in je te stoppen om je in leven te houden, maar je moet toch wat als je niet op een uitstrooi veld wilt belanden. De focus gaat dus even op overleven en mezelf weer terugvinden.
Voor goed advies bij de psycholoog langsgegaan. Hij kwam met de suggestie van Freud. Helpt het dan vroeg ik? Dat niet, maar je bent in ieder geval even van de straat en dan kunnen we de volgende keer praten over iets waar ik ook iets vanaf weet…
Neen, zo is mijn psycholoog niet. Maar hij plaatste met zijn tip voor Freud mij wel weer even op het pad der nadenkende en alleen de zoektocht naar luisterboeken van deze zenuwarts was een avontuur op zich.
Mijn voorlopige conclusie is dat niet alleen ik, maar de complete mensheid aan een grondige vakantie toe is. Er eens even helemaal tussenuit… Uiteraard zonder tussenkomst van de intensive care, daar verblijven wij als ras al tijden op!
Meer lezen van Sander? Ga naar braindad.nl en lees het stukje ik zie, ik zie wat farma zie
wil je echt geen blog meer missen? Schrijf je dan in voor de gratis waarschuwing bij blog
Foto: @Zetong_Li https://morguefile.com/
