Het vrijwilligerswerk geeft mij mooie kansen om de persoonlijke vaardigheden te vergroten. Zo heb ik al een paar keer cursus gehad om mezelf en mijn thema’s beter te presenteren, het beeldend te vertellen, mooi op te schrijven en het beter gevonden te krijgen in Google.
Nou niet dat ik direct van plan was om aan te schuiven bij RTL Boulevard, 6 inside, De Wereld Draait Door, Jinek en wat er nog maar meer na Sesamstraat wordt uitgezonden -dat weet ik eigenlijk niet goed want dan lig ik meestal al op bed- maar toen ik de cursus ‘mediatraining’ voorbij zag schuiven dacht ik waarom niet!
Dat is het leuke van vaardigheden bijleren. Je weet nooit precies wanneer en waar het van pas komt, maar het zal niet in de weg zitten. Al dat lagere school rekenen heeft me nooit tegengehouden om wiskunde te begrijpen. Ik verwacht niet dat ik met een dag cursus meteen de ideale gast ben, maar hoop eigenlijk te leren dat mijn karakter veel compenseert.
En zo gaandeweg heb ik uiteindelijk natuurlijk wel een heleboel te vertellen. Over “Gruwelijke medische onderzoeken”, die ik in mijn Engelse blog: “Top-down-Bottom up!” noemde… “Overleven met een bubbel in je borst” en “chemo voor gevorderden”. Je maakt als chronisch optimist wat mee.
Serieus, als ik nog eens de tijd krijg om een paar boeken te schrijven dan heb ik wel tekst voor de letters. Zo hier en daar oefen ik stiekem het beeldend vertellen en zie ik menig traantje de ooghoek verlaten. Ik zie kansen, of eigenlijk vermoed ik dat die er zijn want de ogen zijn op dit moment niet de meest optimaal functionerende lichaamsdelen die ik heb.
Top down…Buttum up!
Er zijn er nog steeds een paar andere die ook wat haperen. De longen blijven lastig bij het trekken van sprintjes en andere plotselinge heftige inspanningen zoals traplopen. Grappig is wel dat mede door alle technieken die ik heb geleerd tijdens de revalidatie van de afgelopen herfst, het sporten wel erg goed gaat. Zie het als dieselmotor, het heb even nodig om op gang te komen, het gaat niet hard, maar het gaat wel door!
Ook de darmactiviteit lijkt bij vlagen wat hyperactief. Dat ik niet voor niets voor deze worden heb gekozen mogen eufemistisch worden opgevat. Het al oude grapje over verkeerd op gegeven bij de burgerlijke stand (San-De-Rotter) blijkt toch een kern van waarheid te bevatten.
Het maakt mijn agenda vol de komende weken, nog los van al mijn activiteiten voor de patiëntenvereniging. Meepraten in diverse (internationale) focusgroepen, doktersbezoeken, vergaderingen en netwerkbijeenkomsten….
Maar dat is net als in de film… Ik wil het!
