Onze zoekgigant helpt ons graag aan alle antwoorden, maar niet aan de vragen die gesteld worden. Zo kun je je afvragen wat een Otter met mediatraining moet, terwijl de vraag eigenlijk zou moeten zijn: “moet hij niet eens naar een echte dokter”.
“Gevaarlijk “, dat zou dan impliceren dat mijn huidige crew niet capabel genoeg zou zijn. Dat is natuurlijk niet het geval, zij houden het beestje al 13 jaar in leven en dat is met mijn koppigheid een prestatie op zich.
Toch werd er deze week uitgeweken naar een ander academisch centrum om eens met frisse blik te kijken naar wat er precies gebeurd, en of er dingen anders, of beter kunnen gebeuren.
Geschiedenis
Overal waar ik binnengedragen wordt, krijg ik te horen dat er sprake is van een indrukwekkende medische geschiedenis. En inderdaad ik hang ondertussen van de tegenstellingen aan elkaar. Veel bloedverdunners voor de APS, weinig vanwege de darmbloedingen… Ga er maar aan staan als dokter!
Ook een belangrijke vraag die gesteld wordt is: is hier sprake van littekenweefsel dat in combinatie met de ouderdom de klachten doet toenemen of is er sprake van ziekteactiviteit zo ja welke. Gelukkig hebben de doktoren daarvoor het zorgpad NPSLE uitgevonden, welk ik recent heb doorlopen.
Het was wel weer even wennen, alle dokters die ik normaal op congressen tegen kom hadden nu ineens een witte jas aan. Laten we maar hopen dat het bijdraagt aan de beeldvorming of beter gezegd de verandering daarvan.
ik mag tot 6 augustus wachten op de uitslag en een eventueel behandeladvies. Tot die tijd doe ik het lekker rustig aan… Het is immers wel vakantie!
Otter streek
De afnemende humor is natuurlijk ook bron van zorg. Oud worden was al niet grappig, zonder humor wordt het een vehikel waarin je je alleen nog kan laten rondrijden zonder de grap er van in te zien.
Dus ik ben zo blij met die incidentele grap die ik weet te maken, dat ik er zelfs hier maar over ga schrijven. Op weg naar Leiden in de trein stapte ik alvast in, terwijl mijn hulplijn nog even koffie en thee ging halen. Ik zat in een coupé met een hele chagrijnig kijkende meneer en had uit het niets een van mijn ingevingen.
Op het moment dat ik Bernou aan zag komen lopen pak ik mijn mobiel en zei: “OK Google tijd voor koffie “. De blik van de man toen er koffie kwam was goud waard…. Laten we maar hopen dat het gauw weer beter wordt 🙂